İzmir kordon meyhanelerinde rakı içmek, diğer tüm yeme içme kültürlerinden bağımsız, zamanla kendi manifestolarını bile oluşturmuş bambaşka bir gelenektir. Masa, masaya oturulacak kişidir ve konuşulacak dediğimizde aslında “hadi içelim” değil “rakı içelim” için kullanılan bir cümledir. Rakı sofrasının olmazsa olmazı sadece meze, rakı, buz değil, aynı zamanda o sofrada oturan bir arkadaş, eş ve refakatçidir. Bu sohbet ortamı, alışkanlıklarının yanı sıra geleneksel cümleleri ile de bilinir. Hatta kimin nerede, ne için dediği hep tartışılan klasik rakı içme sloganları bile var.

"En kötü gününü böyle geçirelim" diye başlayan sohbet derinleşir ve bir yerde, en çok da kalbindeki düğümü çözene kadar sürer. İzmir kordon meyhaneleri rakı masasında, müziğin ya da dışarıda ne olup bittiğinin bir önemi yok. Orada zamanı donduran, her şeyi o anda dışarıda bırakan başlı başına bir ritüel. En çok "herkes rakı içmez" denilir. Buna tanık olacak kişi her zaman özeldir, çünkü muhtemelen rakının içinde saklı olanı nazikçe çıkardığı ve kalpten dile bağlanan düğümü çözdüğü bilinmektedir. Rakı, terbiyeli bir kültürdür ve rakıyı kimin için ve ne için içtiğiniz ile kiminle içtiğiniz arasındaki dengeyi sağlayan da bu kültürdür. Ayakta veya herhangi bir barda tek kişi ile içemezsiniz. Neyzen Tevfik, rakı nasıl içilir sorusuna "erkek gibi" yanıtını verdi. Rakı denilince de özgün yorumlarıyla unutulmazlar arasında yer alan Aydın Boysan, güneş battıktan sonra rakının yavaş yavaş ve sohbet eşliğinde içilmesi gerektiğini söylemekten çekinmiyor. Bu yüzden İzmir kordon meyhaneleri birçok yerden ayrıcalıklıdır. Sırları saklar, hatıraları biriktirir, sözlerini tutar. Efkar denilince akla gelen rakı, bir şekilde o ızdırabı dağıtan ve en yakının kalbine emanet eden bir araçtır. Sadece bu nedenle meyhaneler gizemlidir. Dört duvarı aşan, neşeyle mi hüzünle mi kurulduğu bilinmeyen bir rakı sofrasının gizli tanığıdır.

Şair Ümit Göksel, “O zaman yarın güneş kızarınca geleceğim. Olursa, olmazsa rakı içeriz. İşe yararsa devam et, olmazsa veda ederiz” sözü aslında rakı içmenin doğasında var olan zarafeti çok iyi anlatıyor. Rakı sofrası, dostların ve yol arkadaşlarının bir araya gelmesinin, hüznün sevince evrilmesinin en güzel şeklidir. Bu nedenle rakıdan daha iyi bir seçenek yoktur ve rakının olmazsa olmazı, içmek için değil, bir sebep için meyhanedir. Bu nedenle Tomris Uyar'ın yaz akşamları denilince akla getirdiği rakı sofraları da ölümsüzdür.